KFC Eksel heeft opnieuw een kampioenenploeg in zijn rangen. Onze U21 onder leiding van coach Peter Oyen kroonde zich deze namiddag tot de beste in zijn reeks. Nog voor de aftrap van de slotwedstrijd was Eksel reeds zeker van de titel. Gefeest kon er dus zeker worden, al nam groen-rood met niets anders genoegen dan een klinkende overwinning om het feest in stijl in te zetten. Daarvoor moest het wel hekkensluiter Kaulille opzij zetten. Met veel volk, echt voetbalweer en heel wat spandoeken langs de zijlijn was alles aanwezig om er een feestelijke namiddag van te maken. En al snel bleek dat geen enkel probleem. Bjarne Maes en Glenn Nijssen rolden de hekkensluiter in hun eentje op. Het werd 6-1.

Maes opende de debatten, maar op voorzet gingen de eerste twee pogingen niet binnen. Nijssen slaagde er nadien dan toch in Eksel de vroege voorsprong te bezorgen met een plaatsbal op hoekschop. Maes maakte er nog voor rust 2-0 en 3-0 van, tot tweemaal toe na uitstekend voorbereidend werk van Nijssen. Na de pauze vervolmaakte Maes in de openingsminuut zijn hattrick. Nijssen kon nu niet achter blijven en ook hij lukte zijn tweede van de namiddag: op corner van Maes kopte hij de vijfde van de namiddag binnen. Match gespeeld, maar ook Kaulille kon nog tegenscoren via Vanbussel, die voorheen met twee goede kansen de enige bezoeker was die een kans kon afdwingen voor de bezoekers. Bollen zorgde uiteindelijk voor de apotheose met de 6-1.

Eksel is vanaf het begin van dit seizoen in september in de bovenste regionen van de klassering terug te vinden. In de competitie voor nieuwjaar leek groen-rood al af te stevenen op een eerste titel, maar in extremis gaf KFC het toen nog uit handen nadat het op de slotspeeldag het onderspit moest delven tegen Alken. Achel wipte zo nog over Eksel dat met een flinke kater achterbleef.
Ook na nieuwjaar bleef Eksel logischerwijs actief in de A-reeks, waar de beste ploegen uit de regio ingedeeld werden. Op de openingsspeeldag van de tweede competitie stond het meteen terug oog-in-oog met Achel. Eksel had nog een eitje te pellen met de ploeg die groen-rood voor nieuwjaar het leven zuur maakte en toonde dat het geen tweede keer van plan was met zich te laten sollen. Achel werd met 6-2 huiswaarts gestuurd en de Ekselse diesel leek meteen vertrokken. Enkel het winterweer en forfait-scores zorgde er in eerste instantie voor dat groen-rood niet elk weekend een overwinning kon vieren. Na 9 weken waren er slechts 4 competitieduels afgewerkt, maar die werden wel allen winnend afgesloten: 12 op 12, het maximum van de punten en een doelsaldo van 15-4. Door de vele afgelastingen was ook de ranking danig in de war gestuurd dat ieder team een ander aantal matchen op de teller had. Het maakte het rekenwerk er niet eenvoudiger op. Na de blitsstart haperde de groen-rode motor dan toch een zeldzame keer: in Wijchmaal slikte Eksel in het slot een kostbare nederlaag tegen zijn naaste belager en zag het de buren terugkomen tot op drie punten. KFC panikeerde echter niet en knoopte een week later al terug aan met de overwinning, nadat ook de inhaalwedstrijd in Bree-Beek met ruime 0-4-cijfers werd gewonnen leek de titel slechts een kwestie van tijd. Wijchmaal was de enige ploeg die Eksel nog kon bijbenen en moest ook nog een inhaalwedstrijd in het Sparrenstadion afwerken, tenminste dat was de bedoeling. Voor het duel werd ondanks herhaalde pogingen geen datum gevonden en plots was Eksel kampioen zonder te spelen.

Het was geleden van 2014 dat onze oudste jeugdcategorie het seizoen nog eens beëindigde op het hoogste schavotje. Uit die generatie zijn met Karel Bertrands, Rik Cornelissen (en eigenlijk ook Andreas Oyen en Jelger Jansen) heel wat spelers te bewonderen in ons huidige eerste elftal. De toekomst voor deze kampioenenploeg oogt dus rooskleurig. Met Glenn Nijssen, Tijmen Elia, Jan Verachtert, Gie Schrijvers en Bjarne Maes mochten enkele talenten zelfs al sporadisch proeven van het grote werk.

Toch hebben de laatste twee U21-kampioenenploegen ook een gemeenschappelijk element: beide teams werden gecoacht door Peter Oyen. Voorheen mocht de succescoach ook al in 2009 én 2010 aan het feest, toen tot tweemaal toe met de U13. Met vier kampioenschappen kan er nog moeilijk van toeval gesproken worden en mag Peter gerust de kampioenenmaker van Eksel genoemd worden.

Een dikke proficiat aan de voltallige ploeg en achterban!